حب نهايته مجهوله

حرمان ويأس والام ودموع ووحده
كل دول فى انسانه وحده
كانت ورده فى وسط جنينه
تشوفها تقول الله عليها
لحد فى يوم ضاعت فرحتها
راحت ضحكتها وابتسامتها
كله عشان واحد قبلها

وقعت فيه ده غصب ان عنها
كان هو ومن دون الكل
الى قدر يوصل للقلب
فتحت قلبها وقالت احب
بس ياريتها ماقالت احب
كان غلطتها انها مش قدره
تواجه تصرخ فى الى قصادها

كان حبها ولحد الوقت
ساكن عايش جوا ضلوعها
بس بدعى واقول يارب
يطلع زى ماقلبها حب

على فكره ياجماعه فى بقيه للشعر ده بس انا محبتش اكتبهااا لانها مش تخصنى انا

بقلم
زهرة البنفسج